Jan Piepka

Mòje stronë

Mòje stronë. Mòje stronë, są nôlepszé z wszëtczich strón.

Móm w nich kwiatë, wòde, lasë, w pòlu rosce żëtny plón.

W mòjëch stronach, w mòjëch stronach, wiater sztormem z nôrdë dmie,

jadą kutrë i òkrãtë, i latarnie stoją dwie.

Mòjim stronóm, mòjim stronóm, wcąg przëgriwô ptôchów spiéw,

a nad sztrądem i nad wòdą wiedno widzysz skrzidła méw.

Mòje stronë, mòje stronë, brzmią robòcym rojem pszczół

bòcón klepie, czapla brodzy, strëga płënie do jezór.

W mòjëch stronach,w mòjëch stronach, niebò skrzi sã rojem gwiôzd,

a z nich jedna wnet nad głową z nórde sle nóm zëmny blôsk.

Mòjim stronóm, mòjim stronóm, spłacëc chcôłbëm lëdzczi dług,

za dni smiéchu, dni robòtë, czej na roli òrze pług.

Mòje stronë, mòje stronë, są nôlepszé z wszëtczich strón.

W mòjëch stronach, w mòjëch stronach, chcôłbem spòcząc, czéj mdze zgón.