Stanisłôw Pestka

(ps. Jan Zbrzyca)

[Stanisław Pestka]

(ùr. 1929)

Ùrodzył sã 8 łżëkwiata 1929 r. w Rólbikù (chòjnicczi pòwiôt). Tam téż, do 1939 r., chòdzył do spòdleczny szkòłë. Òd 1945 r. ùcził sã w gimnazjum m. gen. J. Wëbicczégò w Kòscérznie, dze w 1950 r. złożił maturalny egzamin. W latach 1950-1953 sztudérowôł pòlonistikã na Ùniwersytece Adama Mickiewicza w Pòznanim, a pòtemù robił jakno szkólny we strzédnëch szkòłach, nôpierwi w Lidzbarkù Warmińsczim (1953-55), pózni w Słôwnie (1955-58). Ju tej pisôł do rozmajitëch cządników. W latach 1958-61 béł w redakcji pismiona Kaszëbë, pò chtërnégò zamkniãcym przecygnął do Bëdgòszczë, dze czerowôł kùlturalnym dzélã Ilustrowanego Kuriera Polskiego. W 1965 r. P. zamieszkôł w Szczecënie, dze robił w Pòlsczim Radiu. Pò dwùch latach wrócył nazôd do Bëdgòszczë, dze nalôzł zajãcé w młodzëznowim cządnikù Fakty i Myśli. W 1968 r. wszedł do redakcji gduńsczich Liter. Pò zamkniãcym negò cządnika, przeszedł nôpierwi do Tygodnika Morskiego, a pòtemù do Czasu. Òd 1969 r. je w redakcyjnym kòlegium Pomeranii, a w cządach 1969-72 ë 1990-94 prowadzył no pismiono. W latach 1976-1980 ë 1992-1994 béł przédnikã Kaszëbskò-Pòmòrsczégò Zrzeszeniô, pózni, pò 1994 r., jesz pôrã lat dzejôł w przédnictwie ny òrganizacji.

Òd zôczątkù 1995 r. P. je na emeriturze. Terô zajimô sã swòjim lëteracczim ùtwórstwã.

Jakno pòeta P. zadebiutowôł w Pomeranii w 1969 r. Tam téż drëkòwôł, pisóné pò kaszëbskù, felietónë.

Dotądka wëdôł trzë zbiérczi wiérztów (wszëtczé pò kaszëbskù): Południca (1976), Wizrë ë duchë (1986) ë Wieczórny widnik (2002). Jegò pòeticczé dokôzë mòżna téż nalezc w antologiach m.jin. W. Czedrowsczégò Piaśnica (1971), É. Kamińsczégò Westrzód doczi (1977), B. Arsobë ë J. Bòrzëszkòwsczégò Pomorze i morze w poezji (1998). P. béł téż w karnie, co zrëchtowało Modrą strunę. Antologię poezji kaszubskiej (1973).

W pùblicysticznym doróbkù P. je wiele artiklów tikającëch sprôw Pòmòrzégò ë Kaszëb. Dwa z nich òstałë téż wëdrëkòwóné w zrëchtowónëch bez E. Szczesaka zbiérkach repòrtażów: Suita kaszubska (1982) ë Opowieść o trwaniu Kaszub (1985).

P. mô téż napisóné dwa biograficzné ksążkòwé dokôzë: Piórem i szablą. O generale Józefie Wybickim (1961) ë Emisariusz niepodległości. O Józefie Wybickim (1972), ë jeden analiticzny Stan i perspektywy pamiętnikarstwa na Pomorzu (1971). Wszëtczé ne są pò pòlskù.

Wëdôł téż rozwôżania ò kaszëbsczi jinteligencji jegò czasów, zatitlowóné W kręgu kaszubskiego kaduceusza (1983).

P. òstôł ùtczony wieloma ùhònorowaniama, z czegò wôżniejszima są: Medal Stolema (1975), Pieczęć Świętopełka Klasy Złotej (nadôwô kapituła K-PZ), Medal m. Gùlgòwsczich (przezna Rada Stowôrë Lëdowëch Ùtwórców partu gduńsczégò).

Felietónë P. pisôł pòd pseudonimã Krëban z Milachowa, w ùtwórstwie pòeticczim ùżiwô przezëstka Jan Zbrzyca.