Jerzi Łisk

[Jerzy Łysk]

(ùr. 1950)

Ùrodzył sã 20 stëcznika 1950 r. w Pùckù. Na gónie kaszëbsczi kùlturë zaczął dzejac ju na zôczątkù lat 60., czedë to w cządze 1962-64 r. tuńcowôł ë spiéwôł w karnie dzejającym w Państwowym Ognisku Artystycznym w Pùckù. Pózni pisôł mùzykã do tekstów kaszëbsczich pòetów, m.jin. do Żużkôj synku J. Trepczika. Òd pòczątkù 70. lat swòje spiéwczi spiéwôł na binach, a téż w radiu ë telewizji, m.jin. razã z big-bitowim karnã Klon, a pòtemù (òd 1985 do 1990 r.) w trio Pomerania, chtërnégò béł załóżcą.

W latach 1977-86 Ł. robił za czerownika Kaszubskiego Domu Kultury w Krokòwie. Prowadzył w nim lëdowé karno Kaszëbë, w chtërnym spiéwôł a téż grôł na akòrdionie. W latach 2001-02 spiéwôł swòje dokôzë w Kaszëbsczim Kabarece Fif. Terô wëstãpiwô sóm ë przedstôwiô tej swòją pòezjã, gôdczi a spiéwë, abò téż z lëdowim karnã Nasze stronë z Wierzchùcëna, jaczégò je òd 1997 r. mùzycznym czerownikã.

Pòeticczi debiut Ł. przëpôdô na rok 1980 r., czej jegò wiérzta Wieczórny zwón òsta wëdrëkòwónô w zbiérkù Lëdze gôdają (1980) wëdónym pò kònkùrsu òrganizowónym przez Wojewódzki Ośrodek Kultury we Gduńskù. Wiérztë Ł. drëkòwôł téż w cządnikach m.jin. Pomeranii, Rejsach (dodôwkù do Dziennika Bałtyckiego), Echu Ziemi Puckiej, Naszym Tygodniku-Ziemia Pucka, Zrzeszë Kaszëbsczi, Zsziwkù. Wespółrobił z Gazetą Nadmorską, dze pùblikòwôł artikle ë pòeticczé dokôzë. Razã pùblikòwôł w 17. gazétach.

Ł. wëdôł gwôsné zbiérczi wiérztów: Mój ogródk (1988), Stegna (1991), Sôł miłosc (1994), Malëjã kòlibiónkã (1996, 1999 – 2. wëdôwk pòszerzony). Pierszi je w całoscë pò kaszëbskù, reszta w dzélu pò pòlskù.

Ùsadzył mùzykã do widzawiszcza Stanisława Janke Jak Kulombószów Krësztof Amerikę wëkrił. Na podstawie tekstu A. Budzisza (1989).

Pòeticczé dokôzë Ł. nalazłë sã téż m.jin. w antologiach J. ë J. Trédrów Domôcé słowo zwęczné (1994) ë E. ë E. Prëczkòwsczich Mësla dzecka. Antologiô kaszëbsczich wiérztów dlô dzôtków i młodzëznë (2001). Jeden prozatorsczi tekst Ł. je w Kaszëbsczi nôtërze. Antologii pòwiôstków nôdgrodzonëch w Òglowòpòlsczim Kònkùrsu Prozatorsczim miona Jana Drzéżdżóna w latach 1996-2000 (2001).

Ł. béł dolmaczony na niemiecczi. Sóm przełożił z pòlsczégò na kaszëbsczi, m.jin. tekstë L. Miądowicza.