Zygmùnt Narsczi (Narloch) (4.07.1920)
Ùrodzył sã w Karsënie, rodowé miono Narloch. Starszi w 1928. rokù mielë so przecygłé do Gdinie. Spòdlëczną szkòłã skùncził przed wòjną we Gdini. Robił za gòńca ë pòpôłniã ùcził sã w dżimnazëji ë handlowi szkòle. W 1937. zrobił môłą maturã (pò dżimnazëji), w 1938. skùńcził dosztôłcającą handlową szkòłã. Òb czas wòjnë robił w òkrãtowni we Gdini za elektrika, brôł dzél w rësznocë òpiérkù. Aresztowóny w 1942. òstôł òsôdzony w Stuthòfie ë Mathausen, skądka nie wëszedł do kùńca wòjnë. Pò wòjnie sztudérowôł ekònomiją w Pòznaniu (skùńcził w 1947), dze pùzni robił nôukòwò, òstôł profesorã (1950) ë béł dzekanã (1954-56). Mieszkô w Torniu.
Debùtowôł w gazétach w Pòznaniu prozą (pismiono Głos Wielkopolski, 1945). Za swój pòétëcczi debùt mô kaszëbsczé wiérztë drëkòwòné w cządnikù Poezja w 1971. rokù. Béł téż drëkòwóny w Literach (1962-74), Pomerani ë Nordze. W nym bëło drëkòwóné téż jegò kaszëbsczé òpòwiôdanié Brawãda ò rëbôkù (1972). Pierszą jegò ksążką są Moje pacierze (1974), w jaczi naléze 5 kaszëbsczich pòémów. Jegò wiérztë bëłë drëkòwóné w antolodżiji Modra struna” (1973). Pò pòlskù mô wëdóné pòwiescë: Paleta poniżenia (1998), Pogrom najeźdźcy (1999). W 1998. rokù dostôł Òsoblëwą Nôdgrodã na Òglowòpòlsczim Kònkùrsu Prozatorsczim miona J. Drzéżdżona za pòwiesc pò pòlskù Zaduma serca. Na òsta wëdónô w 1999. rokù. Mô napisóné filozofòwi dokôz Sens czy bezsens życia (1997).