Antón Peplinsczi (26.04.1918)
Antón Peplinsczi (26.04.1918)
Ùrodzył sã we Wialdżim Klinczu (kòscérsczi kréz). Za knôpiczich lat mieszkôł w Łësniewkù-Dwòrze kòle Serakòjc, tu chôdôł do spòdlëczny szkòłë. W cządze 1931-39. chôdôł do dżimnazëje w Kòscérzënie. Òb wòjna robił na gòspòdarstwie starszëch. Pò wòjnie sztudérowôł teòlodżiją w Pelplënie ë w 1950. rokù dostôł kapłansczé swicenia. Béł za wikarégò w Pawłowie kòle Chòniców, pùzni (òd 1959) probòszcza w Czarnowie kòl Tornia.
Debùtowôł pò wòjnie w Chëczë (1946). Béł drëkòwóny w Kaszëbach ë Pomerani.
Wikszosc jegò wiérztów je w rãkòpise. Dzél òstôł wëdrëkòwóny w antolodżijach Ma jesma òd mòrza (1963), Wybór współczesnej poezji kaszubskiej (1967), Kaschubische Anthologie (1973), Modra struna (1973). Miôł wëdóné zbiér wiérztów Niech szëmi las (1973).
Je téż kòmpòzytorą a jegò piesnie są zwenégòwóné òbez lëdowé karna. Jegò kòmpòzycëje òstałë skòscérzoné w rãkòpisnym dokazu Mòje spiéwë (131 piesniów). Miôł zakładłé karno mùzyczné (pùzni kwartet „Di-dana”) jaczé spiewa jegò piesnie pò Kaszëbach a téż za greńcama, téż m.jn. w Pòlsczim Redio. Pisôł kòlãdë. Je autorą szopczi Kaszëbsczé jasełka (1987), zbiera piesniów Kaszëbë wòłają nas (1988). Pò pòlskù pisowôł dramë.