Henrik Héwelt

[Henryk Hewelt]

(1936-1995)

Ùrodzył sã 31 maja 1936 r. we wsë Rąb kòle Pòmieczëna (kartësczi pòwiôt). Òd 1957 r. mieszkôł w Gdini Òrłowie, dze skùńcził warkòwą szkòłã ë warkòwé liceùm. Robił m.jin. w Gduńsczi Stoczni, a téż jakno rzeczoznawca w gdińsczi firmie Polcargo. Z ti òstatny przeszedł w 1982 r. na wczasniészą emeriturã.

Héwelt béł bëlnym gôdôszã. Wëstãpòwôł m.jin. na Jôrmarkach Kaszëbsczich we Wdzydzach Kiszewsczich ë Jôrmarkù sw. Dominika we Gduńskù. W 1984 r. pierszi rôz miôł bëté na Turnieju Gôdkarzów z Kaszëb ë Kòcewiô we Wielim. Òdnądka na nym kònkùrsu dobiwôł główné nôdgrodë abò grant prix (m.jin w: 1985, 1987, 1991, 1992 ë 1994). Béł téż nôdgrodnikã przezérku kapelów ë gôdków ò „Złotégò Tura” w Chòjnicach (1992).

Przede wszëtczim dejade H. béł żłobiôrzã. Kùńszt nen zaczął ùprawiac w 1971 r., a ju w 1973 r. miôł swój pierszi wëstôwk. Jegò żłobiznë są m.jin. w Zôpadnokaszëbsczim Mùzeùm w Bëtowie, Etnograficznym Mùzeùm w Òliwie, Kaszëbsczim Lëdowim Ùniwersytece we Wieżëcë, w Bôłtëcczim Lëdowim Ùniwersytece w Òpalenim, w lëdowëch ùniwersytetach w Bad-Bevensen ë Hanowerze w Niemcach. W nëch téż brôł ùdzél w seminariach. Béł przédnikã gduńsczégò partu Zrzeszë Lëdowëch Ùtwórców.

H. nôleżôł do Kaszëbskò-Pòmòrsczégò Zrzeszeniô.

Ùmarł 7 lëpińca 1995 r. w Gdini. Tam téż je pòchòwóny.

Jakno pòéta H. zadebiutowôł w cządnikù Pomerania w 1983 r. wiérztą Dzéń Zôdëszny. W pòsobnëch numrach téż bëłë drëkòwóné jegò ùsôdzczi, m.jin. Swiónowskô Madonno, Afòrizmë, Jastrë, Kwiôtk. Czile jegò pòeticczich dokôzów òstało włączonëch do antologii E. ë E. Prëczkòwsczich Mësla dzecka. Antologiô kaszëbsczich wiérztów dlô dzôtków i młodzëznë (2001).

Ju pò smiercë H. ùkôzôł sã jegò zbiérk wiérztów Nie òdińdã bez pòżegnaniô (1996).

Trzë prozatorsczé dokôzë H. – Pòle nad jezorã, Pòdatk ë Białka òstałë wëdrëkòwóné w Dërchôj królewiónkò. Antologii dzysdniowi prozë kaszëbsczi E. Prëczkòwsczégò (1996). Jinszé jegò pòwiôstczi, gôdczi a wice ùkôzëwałë sã w Nordze (dodôwkù do Dziennika Bałtyckiego).

Za dzejanié na kùlturowim gónie H. òstôł w 1988 r. ùtczony Strzébrznym Krziżã Zasłëdżi.